કાજળનાં અંધકારે – પ્રિયકાંત મણિયાર
સ્વર: વિરાજ-બિજલ ઉપાધ્યાય
Audio clip: Adobe Flash Player (version 9 or above) is required to play this audio clip. Download the latest version here. You also need to have JavaScript enabled in your browser.
કાજળનાં અંધકારે, કાજળની કીકી થકી,
કાજળનાં લેખ અમે વાંચ્યા;
ધરતીની ભોંય નહીં, ઝાંઝર ઝમકાર નહીં,
અમે પાણી વિનાનાં એવાં નાચ્યા.
પાણીની કોડિયું ને પાણીને વાટ લઈ,
પાણીની જ્યોત દીપ ફૂટ્યો;
પાણીનાં મહેલમાં પાણીના તેજ અને,
પાણી પવનથી બુઝ્યો!
સૂરજનાં કંઠ સોહે એવો એક હાર રચ્યો,
બુદબુદનાં મોતી અમે ગાંઠ્યા.
આકાશી વાદળાની આકાશી ધાર અમે,
આકાશી ભોમ પર ઝીલીએ;
આગળ ને પાછળ, પાછળ ને આગળ,
થાતાં શી હરીયાળી ખીલી,
મૃગનાને ડૂબવે, ચારેકોર ઘુઘવે,
એ મૃગજળનાં ફૂલને,
કંઈ નઈનાં હાથ થકી નાથ્યા.
ઉંડો વીચાર માંગી લે તેવી રચના. કોઈ આનું રસદર્શન કરાવે તો આનંદ થશે.
પ્રિયકાંત મણિયારના ઋજુ સ્વભાવને વ્યક્ત કરતું સુંદર કર્ણપ્િરય ગીત,
તેમના આ ગીતો પણ સહજતાથી ગાઈ શકાય તેવાં છે-
ગીત એક ગાયું ને વાયરે વાવ્યું
કે છોડ એનો છુટ્ટો મેલ્યો રે લોલ!
અને
આ નભ ઝૂક્યું તે કાનજી
ને ચાંદની તે રાધા રે,
Very nice & sweet geet.
Thanks Nirajbhai for this post.
Atul
સરસ કર્ણપ્રિય ગીત માણવા મળ્યુ.