વિશ્ર્વંભરી સ્તુતિ..

વિશ્ર્વંભરી અખિલ વિશ્ર્વતણી જનેતા,
વિધ્યાધરી વદનમાં વસજો વિધાતા.
દુર્બુદ્ધિને દૂર કરી સદબુદ્ધિ આપો,
મામ પાહિ ઓમ ભગવતી ભવદુઃખ કાપો…

ભૂલો પડી ભવરણે ભટકું ભવાની,
સૂઝે નહીં લગીર કોઈ દિશા જવાની,
ભાસે ભયંકર વળી મનના ઉતાપો…. મામ

આ રંકને ઉતરવા નથી કોઈ આરો,
જન્માંધ છું જનની હું ગ્રહી હાથ તારો,
ના શું સુણો ભગવતી શિશુના વિલાપો…. મામ

મા ! કર્મ જન્મ કથની કરતાં વિચારું,
આ સૃષ્ટિમાં તુજ વિના નથી કોઈ મારું,
કોને કહું કઠણ યોગ તણો બળાપો…. મામ

હું ક્રોધ કામ મદ મોહ થકી છકેલો,
આડંબરે અતિ ઘણો મદથી બકેલો,
દોષો થકી દુષિતના કરી માફ પાપો…. મામ

ના શાસ્ત્રના શ્રવણનું પયપાન પીધું,
ના મંત્ર કે સ્તુતિ કથા કદી કાંઈ કીધું,
શ્રદ્ધા ધરી નથી કર્યા તવ નામ જાપો…. મામ

રે! રે! ભવાની બહુ ભૂલ થઈ જ મારી,
આ જિંદગી થઈ મને અતિશે અકારી,
દોષો પ્રજાળી સઘળા તવ છાપ છાપો…. મામ

ખાલી ન કોઈ સ્થળ છે વિણ આપ ધારો,
બ્રહ્માંડ માં અણુ અણુ મહીં વાસ તારો,
શકિત ન માપ ગણવા અગણિત માપો…. મામ

પાપે પ્રપંચ કરવા બધી વાતે પૂરો,
ખોટો ખરો ભગવતી પણ હું તમારો,
જાડયાંધકાર કરી દૂર સુબુદ્ધિ પાપો…. મામ

શિખે સુણે રસિક છંદ જ એક ચિત્તે,
તેના થકી ત્રિવિધ તાપ ટળે ખચિતે,
વાધે વિશેષ વળી અંબા તણા પ્રતાપો…. મામ

શ્રી સદગુરુ શરણમાં રહીને યજું છું,
રાત્રિ દિને ભગવતી તુજને ભજુ છું,
સદભકત સેવક તણા પરિતાપ ચાપો…. મામ

અંતર વિશે અધિક ઊર્મિ થતાં ભવાની,
ગાઉં સ્તુતિ તવ બળે નમીને મૃડાની,
સંસારના સકળ રોગ સમૂળ કાપો,
હે માત! ‘કેશવ’ કહે તવ ભકિત આપો…. મામ