આલ્બમ: અનુરાગ
સ્વર: મનહર ઉધાસ
સદીઓથી એવું જ બનતું રહ્યું છે
કે પ્રેમાળ માણસ નથી ઓળખાતા
સખી જેને જોવા તું ચાહી રહી છે
જે સપનું રહે છે હંમેશા અધુરું
પ્રિતમનો પરિચય તું માંગી રહી છે
વિષય તારો સુંદર કૂતુહલ મધુરું
લે સાંભળ એ સામાન્ય એક આદમી છે
હૃદય એનું ભોળું જીવન એનું સાદું
ન ચહેરો રુપાળો ન વસ્ત્રોમાં ઠસ્સો
ન આંખોમાં ઓજસ ન વાતોમાં જાદુ
કવિતાના પણ એ નથી ખાસ રસિયા
ન સંગીતમાં કંઈ ગતાગમ છે એને
પસંદ એ નથી કરતાં કિસ્સા કહાણી
કલાથી યે ન કોઈ સમાગમ છે એને
એ મૂંગા જ મહેફિલમાં બેસી રહે છે
છે ચૂપકિદી એની સદંતર નિખાલસ
નથી એની પાસે દલીલોની શક્તિ
કદી પણ નથી કરતાં ચર્ચાનું સાહસ
જુવે કોઈ એને તો હરગીસ ના માને
કે આ માનવીમાં મોહબ્બત ભરી છે
કોઈના બુરામાં ના નિંદા કોઈની
નસેનસમાં એની શરાફત ભરી છે
જગતની ધમાલોથી એ પર રહે છે
છે પોતાને રસ્તે જ સૂરજની માફક
સખી મારા પ્રિતમની છે એ જ ઓળખ
છે સૌ લોક માટે જીવન એનું લાયક
ગરીબોની પાસે કે રાજાની પડખે
જગા કોઈ પણ હો એ શોભી શકે છે
પરંતુ સખી આવી દુનિયાની અંદર
ભલા એવા માણસને કોણ ઓળખે છે?