સ્વર: સોલી કાપડિયા
આકાશ ના ગ્રહે મને ધરતીએ ના ધરે,
બ્રહ્માંડમાં તું દે જગા વિરમું અહીં હવે.
તારાની સંગે રહું જરા સરખા હૃદય મળે,
તુટતાં વિલીન થઇ જતાં જોયા ઘણા અમે.
વાચાનાં ભેદ બ્રહ્મને ખુદને પૂછી લઉં,
વાણી દીધી મનુષ્યને સમજીને શું તમે?
સંવેદના ભરી દિલે શેં આટલી તમે?
ભરવાને શ્વાસ ક્યાં જગા મળશે હવે મને.