કોઈની મદીલી નજર – શૂન્ય પાલનપુરી

આલ્બમ: સમન્વય ૨૦૦૯

સ્વરકાર: સ્નેહલ મજુમદાર

સ્વર: ધનાશ્રી પંડિત

“આપ મારી વફા નહીં સમજો
આંખ નિજના પડળ ના જોઈ શકે,
દોષ છે ‘શૂન્ય’ સૌ સુકાનીનો
નાવ પોતે વમળ ના જોઈ શકે.”

કોઈની મદીલી નજર છે ને હું છું,
આ ખુમારી ભરેલું જીગર છે ને હું છું.

નથી ના ખુદાને, ખુદા પર ભરોસો,
હવે નાવડી છે, ભવર છે ને હું છું.

નડે છે અનાદીથી ચંચળતા મનની,
આ વિરામ જીવન સફર છે ને હું છું.

જનારા ગયા ને ગયું સર્વ સાથે,
હવે ‘શૂન્ય’ વિરાન ઘર છે ને હું છું.